‘Ik wil zo graag een keer op dat grote winnaarspodium’
Van Marrakesh naar Kosovo en weer terug naar Papendal en Markelo. Judoka Hilde Jager (21) reist wat af. En dat allemaal om haar grote droom te verwezenlijken: een medaille op de Olympische Spelen. “Ik weet dat je daar niet zomaar komt. Daar moet je hard voor werken, maar dat heb ik er wel voor over.”
Europees Kampioen bij de vrouwen onder de 23 (2017), zilver met Team NL in Zagreb tijdens het World Junior Mixed Team (2017), zilver tijdens het European Open in Warshau (2018), brons in Madrid (2018) en onlangs vijfde op haar eerste Grand Slam in Düsseldorf (2019). De sportcarrière van de Markelose judoka Hilde Jager gaat als een speer. Het laatste resultaat op de Grand Slam had ze nog niet verwacht. “Mijn doel is om dit jaar in de top 30 op de wereldranglijst te staan en een Grand Prix medaille te halen. Maar dat had ik nu, zo aan het begin van het kalenderjaar, nog niet gedacht te bereiken. Ja ok, ik sta op 31 op de ranglijst en ik was in Dusseldorf al dichtbij een medaille. Ik weet nu in elk geval dat het een haalbaar doel is”, lacht ze terwijk ze aan de keukentafel bij haar ouders thuis zit. “Het was wel een bijzondere ervaring, want ik stond voor het eerst in een groot finaleblok. Er was maar één judomat en er komt een camera heel dicht bij je gezicht voor de opnames. Toen ze zeiden: ‘From the Netherlands, Hilde Jager’ kreeg ik natuurlijk wel kippenvel. En dat gevoel is verslavend, nu wil ik meer. ik wil heel graag op dat grote winnaarspodium staan.”
Ze is net thuisgekomen na een week trainen met de judo selectie in Papendal. “Als het kan ga ik in het weekend naar mijn familie in Markelo, tenzij ik een toernooi heb natuurlijk. Sinds ik bij Team NL zit heb ik wel een weekend. Voorheen trainde ik in het weekend en moest ik daarvoor naar Nieuwegein reizen. Nu train ik door de week: ’s ochtends krachttraining en techniektraining, ’s avonds judotraining en ook nog conditietraining.” Veel judoka’s moeten voor een wedstrijd afvallen om in hun gewichtsklasse te passen. Hilde zit sinds een jaar in de categorie -70 kg, “Daarvoor moest ik ook net als anderen in de dagen voor een toernooi met een vuilniszak hardlopen, in een warm bad om vocht kwijt te raken of anders en minder eten voor de weging. Het hoort erbij, maar ik had er wel een hekel aan. Gelukkig hoef ik dat nu niet meer. Ik wil nog wel wat aankomen door krachttraining te doen.”
‘Het is goed om veel met internationale judoka’s te trainen’
Naast al het trainen probeert ze ook nog een studie Gezondheid & Maatschappij aan de Wageningen Universiteit te doen. “Soms doe ik maar één vak per periode, in plaats van twee. Dat kan via de topsportregeling gelukkig. Groepsopdrachten samen doen is lastig voor me. Voor een presentatie heb ik wel eens een opname gemaakt. Ik zat toen op trainingskamp in een Japanse universiteit en heb toen mijn onderdeel van de presentatie opgenomen. Deze opname hebben ze tijdens de presentatie laten zien. Maar dat lukt natuurlijk niet elke keer. Vaak doe ik daarom een vervangende opdracht.”
Voor judo is Hilde veel op reis als ze niet in Papendal is. Zo zit ze volgende week in Tblisi, Georgië voor een Grand Prix en daarna gaat ze op trainingstage in Kosovo. “Het is goed om met internationale judoka’s te trainen, want die kom je veel tegen op de wedstrijden. Je leert er enorm veel van.” Of het eenzaam is zo ver van familie? “Het is niet eenzaam want ik heb veel vrienden bij de judo, maar het was wel tof dat mijn familie en vrienden kwamen kijken toen een toernooi in Parijs was, dat is relatief gezien dan in de buurt.” Het thuisfront kijkt vaak mee vanuit huis, want via http://www.ippon.org/ is er een livestream van de toernooien te volgen. En al dat trainen en reizen is niet goedkoop.”Gelukkig wordt er veel gesubsidieerd. Andere judoka’s hebben ook wel lokale sponsoren, ik nog niet, maar wellicht dat daar nog verandering in komt.”
2024 in Parijs
Haar ultieme droom is net als die van vele andere sporters om een medaille te winnen op de Olympische Spelen. “De Spelen van 2020 in Tokyo zijn misschien nog te vroeg. Er zijn steeds twee judoka’s per gewichtsklasse die voor hun land uit mogen komen. Ik ben momenteel de derde persoon. Het is aan de judobond om uit te maken wie er uiteindelijk gaan, maar ik richt me op de Spelen van 2024 in Parijs. Dat zou wel ontzettend gaaf zijn.”
Het interview met Hilde is de eerste in een serie Hofportretten. Wekelijks verschijnt er een nieuw interview op Hofhuisjes.nl. Volgende week een portret van dronefotograaf Wouter Borre uit Bentelo. Tips? Mail hofhuisjes[at]gmail[punt]com.