Het recept achter Bakker Nollen, een begrip in Hengevelde en Goor

Elf vestigingen zijn er inmiddels. In Enter, Hengelo, Lochem, Borculo, Enschede Stadsveld, Enschede MIRO, Nijverdal, Deventer Colmschate, maar belangrijker nog in Goor en in Hengevelde zelfs twee: de winkel en de bakkerij. En in het laatstgenoemde dorp dat is waar alles voor Bakker Nollen begon. Eigenaar/bakker Vincent Nollen (54) vertelt in dit Hofportret over de centrale bakkerij en de winkels, over traditioneel bakken en over het hart voor ondernemersdorp Hengevelde.

Vincent, vertel eerst eens iets over Bakker Nollen…

“Het bakken zit in onze genen, haha. Mijn opa begon met zijn vrouw een bakkerij in Hengevelde. Daarna is het uitgegroeid. Inmiddels is de vierde generatie aan het werk in de bakkerij en is de bakkerswinkel met kruidenierszaak uitgegroeid tot meerdere vestigingen, een bakkersfabriek, webshop en hebben we ongeveer 260 medewerkers. Ik besloot dat ook mensen buiten Hengevelde van onze producten moesten kunnen genieten. En misschien ook wel de ondernemer in mij die dat wilde. Eerst kwam er een extra bakkerij in Goor en zo volgden er meer.”

En op een gegeven moment besloot je zelf ook bakker te worden.

“Ja dat klopt. Het gekke is: ik heb twintig jaar lang gezegd: ik word geen bakker. Toen ik in mijn eerste jaar HEAO in Arnhem zat vertelde mijn vader aan ons als gezin dat hij het bedrijf ging verkopen. Ik hielp wel veel in de bakkerswinkel en gekoppelde kruidenierszaak – we bezorgden toen ook nog zelf – en toen besloot ik toch in het familiebedrijf te gaan werken.”

Met zo’n groot bedrijf, ben je dan ook echt bakker of ben je meer directeur? Ofwel, bak je zelf ook nog wel?

“Ja hoor. Ik bak zelf ook nog wel een beetje. Het leukste om te doen is de zaken die nog echt helemaal met de hand gemaakt worden. Mijn favorieten om te maken? Roggebrood en krentenwegge. En een dag in de week help ik ook bij het bezorgen. Ik vind het belangrijk om saamhorigheid te hebben en zo contact te hebben met alles in het bedrijf.”

Op de website van Nollen staat ook traditioneel bereid, maar dat kan toch niet meer in zo’n groot bedrijf en een webshop?

“Jazeker wel! Het brood wordt nog steeds op dezelfde traditionele manier gemaakt. Volgens het recept van vroeger: tijd, temperatuur, toewijding en grondstoffen. In plaats van twee ovens, staan er nu alleen tien op een rij. Ik vind echt als je in je bakkerij geen werkbank hebt staan, moet je je afvragen of je nog wel ambachtelijk bent. Ik zeg ook altijd, als je tien bakkers dezelfde ingrediënten geeft krijg je nog steeds tien verschillende broden.

Het is afhankelijk van de variabelen, ofwel bij ons is dat het recept. De energie die je in je deeg stopt tijdens het kneden, hoe lang je het brood de tijd geeft om te rijzen, de grondstoffen. Het draagt allemaal bij aan de smaak en de kwaliteit van je product.”

Heb je er ooit over nagedacht om met het bedrijf uit Hengevelde weg te gaan?

“Dat vind ik een lastige vraag. Hengevelde is de plek waar het allemaal ooit begonnen is; de roots liggen hier. De bakkerij past hier en Nollen hoort gewoon bij Hengevelde. In 2012 hebben we een grote bakkerij gebouwd. De gemeente wilde indertijd dat we daarvoor naar Zenkeldamshoek in Goor zouden gaan. En ik zal eerlijk bekennen dat ik dat ook echt heb overwogen. Maar vanwege het ontstaan van het bedrijf hier zijn we toch hier gebleven en daar heb ik geen moment spijt van. Hengevelde is een ondernemersdorp. Er komen meer mensen naar het dorp om te werken dan dat er uit weg gaan om te gaan werken. Er is hier een erorm gevoel van saamhorigheid. Daarnaast er zit hier maar 1 slager, 1 bakker. Dus op dat gebied ook veel minder mee om te concurreren.”

Heb je nog toekomstdromen voor het bedrijf?

“Altijd. Ik ben wat dat betreft net rupsje-nooit-genoeg. We hebben een fantastisch bedrijf en onze medewerkers werken met heel veel interesse en passie voor het bedrijf. Ik vind het heel belangrijk dat mensen met plezier naar hun werk gaan en een sociaal leven ernaast kunnen hebben. Behorend bij een broodbakkerij is namelijk dat er ook veel ’s nachts gewerkt wordt. We proberen daarom zoveel mogelijk overdag te doen wat mogelijk is, en ook om mensen maximaal vier dagen ’s nachts achtereen te laten werken. Zodat ook een sociaal leven mogelijk is.”